Brunon Nikoleizig urodził się 2 września 1904 r. w Duisburgu-Hamborn (Niemcy). Był synem Johanna i Marianny zd. Wyduba. Ojciec był górnikiem wyznania rzymskokatolickiego, matka pochodziła z Koźmina i wyjechała pod koniec XIX w. na zachód Niemiec w poszukiwaniu pracy.
Dnia 21 stycznia 1945 r. w godzinach porannych, patrolując południową część Pleszewa, postanowił udać się do swojego mieszkania przy ulicy Podgórnej. Nie wiedział, że po aresztowaniu żony Jadwigi 6 czerwca 1944 r. zostało ono zajęte przez żołnierzy Wehrmachtu na cele kwaterunkowe. Towarzyszyli mu inni dwaj członkowie AK: Józef Krychowski oraz Wacław Woźniak. Po wejściu wraz z Krychowskim do wnętrza mieszkania, zauważyli oni duże ilości pozostawionej tam broni, którą postanowili zarekwirować. Podczas jej podejmowania zostali przypadkowo zaskoczeni przez powracających na kwaterę żołnierzy niemieckich. W wyniku obustronnej wymiany ognia, uciekając i odstrzeliwując się ulicą Podgórną, Brunon Nikoleizig został postrzelony w okolicy kolana i nie mogąc kontynuować ucieczki, natychmiast aresztowany. Żołnierze Wehrmachtu zaciągnęli go do pobliskiej kuźni i brutalnie skatowali. W wyniku tego pobicia stracił jedno oko. W tym samym czasie kule dosięgły uciekającego Józefa Krychowskiego. Został on zastrzelony przez niemieckich żołnierzy w okolicach cegielni w Pleszewie. Ciało odnalazła rodzina i wkrótce pochowała na cmentarzu przy ulicy Kaliskiej w Pleszewie. Wacławowi Woźniakowi udało się ukryć i dzięki temu przeżył.
Tekst – Tomasz Cieślak (fragmenty)
Film pochodzi z profilu YouTube Pleszewskiego Towarzystwa Kulturalnego.
Obejrzyj video
↓→
Historia Brunona Nikoleiziga
*Aby oglądać, wciśnij ikonę ze strzałką na środku powyższego odtwarzacza.